Spelling: Wanneer gebruik je hen of hun?

“Volgens hun is het werk gedaan”. Wacht. Nee. “Volgens hen is het werk gedaan”. …Hé? Nee dat klinkt ook niet. “Het werk is volgens hen.. Volgens hun…. hm”. “Het werk is afgerond door Iris en Chris”. Dan maar zo. Is dit een beetje herkenbaar? Je bent niet de enige hoor! Veel mensen hebben moeite met het schrijven van hen of hun. Hoog tijd om dit probleem op te lossen.

Het schrijven van hen en hun is lastig. Daarom vermijden veel mensen (vaak uit twijfel) deze woordjes. Hierdoor ontstaan er lange zinnen en (soms) onnodige toevoegingen. In deze blog bieden we opheldering. Daarom vragen we ons af:

‘Wanneer gebruik je hen en wanneer hun?’

Hen en hun zijn beide persoonlijke voornaamwoorden. De woordjes lijken dus veel op elkaar: zowel de betekenis, de schrijfwijze en de soort komen (bijna) overeen. Dit maakt het lastig om te bepalen welk woord je moet gebruiken. In de spreektaal maakt het nauwelijks iets uit; niemand zal raar opkijken als je het eens een keer ‘fout’ zegt. Het verschil tussen hen en hun is dan ook een kunstmatig onderscheid; juist omdat de woordjes zo op elkaar lijken, is er verschil gemaakt tussen de twee. Dan is het toch wel handig om het verschil te weten.

Hen

Het persoonlijk voornaamwoord hen gebruik je ten eerste ná een voorzetsel. Voorbeelden van voorzetsels zijn: aan, achter, voor, bij en op. In een zin ziet het er zo uit:

1. Ik geef de biertjes aan hen
2. Hoe gaat het met hen?
3. Het feestje was bij hen

Ten tweede gebruik je hen als lijdend voorwerp. Dit is iets lastiger. Als je moeite hebt met het bepalen van het lijdend voorwerp, probeer dan deze vraag uit te voeren bij de zin: wie of wat + alle zinsdelen. Voorbeeld:

• Ik zie hen/hun

Als je twijfelt bij deze zin, stel dan de vraag: wie zie ik? Als deze vraag te beantwoorden is weet je dat er een lijdend voorwerp is, en dat er moet staan: hen. Het antwoord is dus: ‘ik zie hen’.

Andere voorbeelden van hen als lijdend voorwerp zijn:

1. Ik bel hen op
2. Ik ben hen beu

Hun

Het persoonlijk voornaamwoord hun wordt gebruikt als meewerkend voorwerp (ook wel bekend als indirect object). Er kan een voorzetsel bij gedacht worden, waardoor het snel te verwarren is met ‘hen’. Staat er een voorzetsel bij? Dan is het ‘hen’: ‘Ik geef het boek aan hen’. Staat er geen voorzetsel en is het geen lijdend voorwerp? Dan is het ‘hun’. Voorbeeld:

1. Ik geef hun de wijn
2. De manager geeft hun een vrije dag

We moeten echter niet vergeten dat ‘hun’ een bezittelijk voornaamwoord is. Hun geeft ook bezit aan, kijk maar naar de volgende zinnen:

1. Zij noteert hun namen
2. Dat is hun bank

Hun + hen = ze?

We weten nu dat hun gebruikt wordt als meewerkend voorwerp en dat hen gebruikt wordt na een voorzetsel en als lijdend voorwerp. Nog een feitje over hen én hun is dat de twee woordjes alleen gebruikt kunnen worden als het gaat om personen. Je zegt bijvoorbeeld wel: ’Ik geef die meisjes daar een wijntje, ik geef het hun’. Maar je zegt niet: ‘Ik geef de bloemetjes wat water, ik geef het hun’. Dat klinkt toch een beetje raar. Als je dan toch wilt verwijzen naar zaken of voorwerpen, gebruik dan ‘ze’.

Als je nog altijd zou twijfelen over hen of hun, dan is ‘ze’ dus dé oplossing. Het klinkt altijd goed en het staat niet verkeerd op een sollicitatiebrief of dergelijke. Makkie dus! Maar, let wel op: ‘ze’ na het gebruik van een voorzetsel is niet gebruikelijk (‘bij ze’, ‘volgens ze’ of ‘achter ze’ klinkt niet zo lekker).

Hopelijk is het verschil tussen hen/hun nu een beetje duidelijker. Mocht je nu toch nog twijfelen? Gebruik dan lekker ‘ze’, of laat het me weten in een comment!

Liefs,

Vera